Songs of my Soul! Let's Sing

Demetra Kolla
Nov 13, 2021
2 min read

LET'S

SING IN

Have I lost my mind!!!!

Time for fun! Let's Laugh like we are in the Karaoke room!!

I Challenge myself to sing 1/2 of the songs that I love from all around the world!

I'll have the lyrics so you can sing along!!

Challenge me with your favorite one!

Μήπως έχασα το μυαλό μου!!!

Ώρα για διασκέδαση! Ας γελάσουμε σαν να είμαστε σε Karaoke !! Προκαλώ τον εαυτό μου να τραγουδήσω το 1/2 απο τα τραγούδια που μου αρέσουν από όλον τον κόσμο! Θα έχω τους στίχους ώστε να μπορείτε να τραγουδήσετε και εσεις !!

Προκαλέστε με, με το αγαπημένο σας !

Challenge #1

Ο κηπουρός - Pavlos Pavlidis

Μέσα στον κήπο της δικιάς μου μοναξιάς κάτι πουλιά πετούν πάνω απ' τη στάχτη που άφησε πίσω του όταν έφυγε ο νοτιάς και μου τραγουδάνε "η αγάπη θα 'ρθει, θα 'ρθει...

Μέσα στους τοίχους της μικρής μου φυλακής κάποιος διαβάζει της παλάμης μου το χάρτη βλέπει τους δρόμους της χαμένης μου ζωής και μου τραγουδάει "η αγάπη θα 'ρθει, θα 'ρθει...

Θα 'ρθει, ένα απόγευμα ζεστό, θα μπει στον κήπο αυτό όλο το φως που υπάρχει...

Θα 'ρθει, μ' ένα ποδήλατο λευκό, θα κοιταχτεί μέσ' στο νερό και θα ρωτάει να μάθει...

Πότε γέμισε ο κήπος με πουλιά, πόσο είχε λείψει εκεί μακριά ποιος τα φροντίζει τ' άνθη...;

Μέσα στον κήπο της δικιάς μου μοναξιάς κάτι παιδιά που γκρέμισαν το φράχτη μου 'παν σε είδαν πάλι απ' έξω να περνάς και έπειτα είπαν "η αγάπη θα 'ρθει, θα 'ρθει...

Θα 'ρθει, ένα απόγευμα ζεστό, θα μπει στον κήπο αυτό όλο το φως που υπάρχει...

Θα 'ρθει, μ' ένα ποδήλατο λευκό, θα κοιταχτεί μέσ' στο νερό και θα ρωτάει να μάθει..

Πότε γέμισε ο κήπος με πουλιά, πόσο είχε λείψει εκεί μακριά ποιος τα φροντίζει τ' άνθη...;

Μέσα στους τοίχους της μικρής μου φυλακής

κάποιος διαβάζει της παλάμης μου το χάρτη...

Challenge #2

Αυτή η νύχτα μένει - Dimitra Papiou

Πέλαγο να ζήσω δε θα βρω

σε ψυχή ψαριού κορμί γατίσιο

κάθε βράδυ βγαίνω να πνιγώ

πότε άστρα πότε άκρη της αβύσσου

κάτι κυνηγώ σαν τον ναυαγό

τα χρόνια μου σεντόνια μου τσιγάρα να τα σβήσω

Αυτή η νύχτα μένει

αιώνες παγωμένη

που δυο ψυχές δεν βρήκαν καταφύγιο

κι ήρθαν στον κόσμο ξένοι και καταδικασμένοι

να ζήσουν έναν έρωτα επίγειο

Χάθηκα κι εγώ κάποια βραδιά

πέλαγο η φωνή του Καζαντζίδη

πέφταν τ’ άστρα μες στη λασπουργιά

μαύρος μάγκας ο καιρός και μαύρο φίδι

μου `γνεφε η καρδιά πάρε μυρωδιά

το λάδι εδώ πως καίγεται και ζήσε το ταξίδι